Atelierbezoek Jan Worst – een unieke kans!

Dinsdag 16 september – Pelsterstraat, Groningen

Op 16 september gaat voor velen een langgekoesterde wens in vervulling: we brengen een exclusief bezoek aan het atelier van kunstenaar Jan Worst.

Jan woont aan de Praediniussingel en werkt in een bijzonder inspirerende omgeving: de voormalige Rijks HBS aan de Pelsterstraat 37.

Tijdens dit bezoek geeft hij een inkijkje in zijn werkruimte, vertelt over zijn indrukwekkende schilderijen en deelt zijn werkwijze en inspiratiebronnen. Een unieke kans om de kunstenaar achter het werk van dichtbij te leren kennen!

Let op: beperkte plaatsen beschikbaar!
Vanwege de beperkte ruimte in het atelier zijn er twee sessies gepland:

• Sessie 1: 16.30 – 18.00 uur
• Sessie 2: 19.00 – 20.30 uur

Het atelier is gevestigd in de voormalige Rijks HBS aan de Pelsterstraat 37 op de eerste verdieping.

Houd er rekening mee dat er geen lift aanwezig is. Tip: Wil je graag zitten neem dan een eigen krukje/stoeltje mee!

Tip: in 2022 maakte Leo Veehof al een prachtig interview met Jan Worst. Dat verhaal lees je hieronder….

Geef je gauw op door een mailtje sturen aan redactie@singeldorp.nl (vol=vol)

Hier volgt het interview met hem gepubliceerd in juni 2022:

Tijdens een route langs verschillende ateliers ontmoette ik de man, die mij altijd groette bij het uitlaten van mijn honden aan de singel.
Wij stonden nu in zijn atelier aan de Pelsterstraat.
Ik was onder de indruk van zijn schilderkunst.  Fors van omvang en uitermate gedetailleerd . Zijn werk had ik nog nooit eerder gezien. Dus ging ik in gesprek met Jan Worst.

Jan, hoe lang woon je nu aan de singel ?
3,5 jaar. Daarvoor woonde ik in Helpman, schuin tegenover het oude RKZ.
Onder onze verdieping kwam echter een sportschool en dat was nogal lawaaierig.
En toen vertrokken we dus naar de een na bovenste verdieping van de flat aan de Praediniussingel.

En hoe bevalt het ?
Bevalt heel goed. Het is voor mij heel erg luxe dat ik zo naar mijn atelier kan lopen.
Ik woon met mijn broer. Hij was historicus en heeft 20 jaar in het onderwijs gezeten.
Ik heb de academie Minerva gedaan en ben één jaar leraar geweest.
Maar ja, ik wilde schilderen en dat kan ik niet combineren met het leraarschap.
Schilderen is voor mij alles of niets. Drie dagen les geven en drie dagen schilderen gaat gaat gewoon niet.

Zijn er dingen waaraan jij je stoort aan de singel ?
Nou, ik ben niet echt een flat-liefhebber. Jaren geleden ben ik achter een pand aan geweest aan de Ubbo Emmiussingel. Zo’n groot wittig pand. Neoklassieke stijl. Maar mijn broer wilde niet. Hij vond het onderhoud van dat huis teveel gedoe.

Hoe noem jij jezelf ? Kunstenaar ?
Nee, schilder. Iedereen mag zeggen wat hij of zij wil.
Ik vind – jouw werk gezien hebbende en over jouw werk gelezen hebbende – dat je meer een kunstenaar bent.

Jouw werk. Daar heb ik me in verdiept en heb daarover gelezen. Jouw werk laat vooral scenes zien uit een verhaal of uit een sprookje.
Nou, het is verhalend. Maar het verhaal is niet expliciet, het is impliciet op een bepaalde manier. Je kunt er een verhaal van maken. Het verhaal gaat veeleer over traditie, over continuïteit in het leven. Figuratieve schilderkunst is niet ouderwets.

Heb je altijd zo geschilderd ?
Ja, al ruim 30 jaar. In dit atelier. Die continuïteit is voor mij belangrijk. Abstracte kunst vind ik echt iets uit de 20^e eeuw. Figuratieve kunst blijft altijd fascineren. Net echt.  Eigenlijk al vanuit de Gouden Eeuw ( Vermeer, De Hoog ). Dat is voor mij een eeuwige inspiratiebron. Veel museum-mensen vinden dat ouderwets.. Dat vind ik ook wel grappig.

Wanneer is jouw doorbraak geweest ?
Dat is heel geleidelijk gegaan. Dirk Scheringa heeft indertijd werk van mij gekocht. Hij betaalde wat je vroeg. Hij was een goede klant. Ook een interessante man.
Jij doet zaken met 2 galerieën , in New York en in Londen. Niet in Nederland.
Heb ik wel gedaan. Ik ben gewoon in Groningen begonnen, in Appingedam en toen naar Amsterdam. Maar ik had het toch wel gauw gezien hier. Het schiet niet echt op in Nederland.
Wij – Nederlanders – zijn niet echt verzamelaars. Ik dacht: ik moet echt naar het buitenland.
Volgend jaar ga ik overigens exposeren in Museum More in Gorssel. De Nederlandse kunst van Scheringa is indertijd naar Gorssel gegaan. En daar worden volgend jaar 50 tot 60 schilderijen van mij geëxposeerd. Ze komen van de hele wereld vandaan.

Wat mij opviel was dat als je naar jouw schilderijen kijkt het lijkt alsof je in een interieur kijkt, waarbij je het gevoel hebt dat je in een droomwereld stapt.
Ja , dat hoor ik wel vaker.

Hoe ben je dan tot deze stijl gekomen ?
Als kind was ik vooral geïnteresseerd in stripverhalen als o.a. Kuifje, Suske en Wiske.
Een mix van Kuifje en 17^e eeuwse kunst bracht me tot deze stijl.
Het gaat in deze wereld om een schijnwereld, die ver van de dagelijkse realiteit verwijderd is. En dat is nog steeds actueel. Iets wat mooi is blijft steeds fascineren in deze wereld.
Mooi, oude meubels. Mooi vrouwen. Daarbij streef ik ook naar tijdloze kunst.
Ik vind het vervelend om verouderd te worden. Het moet blijven.
Abstracte kunst vind ik al verouderd. Dat hele experiment is gedaan. In de 20^e eeuw was het leuk, maar het is niet mijn ding meer. Ik vind dat dit nog steeds een geldigheid heeft en ik hoop dat het ook een geldigheid zal blijven houden.

En de kunst van Helmantel ?
Dat vind ik eigenlijk ouderwets, gedateerd.
We kennen het Gronings realisme. Maar daar wilde ik niet bij horen. Matthijs Röling heb ik als leraar gehad.

Ik las dat je in je werk fragmenten verzamelt uit verschillende werkelijkheden: antieke meubels en tapijten, kinderen en jonge vrouwen, geknipt uit een glossy tijdschrift.
Ergens zeg je ook of laat je zeggen: Kunst moet vooral verhullen en verbergen.
Waarom ?
Je moet het geheim niet prijsgeven, vind ik. Het moet gewoon raadselachtig blijven.
De ene persoon vindt dit, de andere vindt dat. Ik vind dat wel grappig. Verschillende mensen met verschillende meningen.
Maar je moet het geheim niet prijs geven. Ik ken het geheim en hou het vast.
Ik suggereer hooguit iets.

Jan, werk je hier elke dag 
Ja, ook op zondag. Ik werk doorgaans van half twaalf tot zeven uur of zo.
Het is een gezellig atelier hier. Wij – de kunstenaars – kunnen goed met elkaar overweg.

Jan, het was en is boeiend om jouw kunst te ontdekken. Voor mij is jouw werk geheel nieuw.
Ik kende deze kunst niet. Ik heb ook over jouw werk  gelezen en ook jouw voorbeelden ( Balthus en Fischl ) waren mij onbekend. Ik zie uit naar jouw overzicht-expositie volgend jaar in museum More te Gorssel.

Leo Veehof