Interview met Bernadett Heinz: ‘Ik heb wortels nodig’

Ik leerde Bernadett kennen via de Singelborrels en de culturele avond, georganiseerd door onze Kunstkamer. Zij vertelde dat ze in Hongarije, in Boedapest, was geworteld, maar sinds tweeëneenhalf jaar in Groningen woont. Op die borrels viel mij op hoe goed ze Nederlands spreekt en hoeveel ze weet van kunst en literatuur. Toen ik haar complimenteerde met haar snelle inburgering zei ze: ‘ik heb wortels nodig.’

Ik wilde graag nader kennis maken, vandaar vandaag mijn bezoek aan haar.

Wij constateren, voor het raam staand van de 8e verdieping van de flat aan het Hereplein, en het prachtige uitzicht prijzend, dat wij naar elkaar kunnen zwaaien als ik op mijn balkon van de Minervaflat sta.

Aan de wanden veel kunst. Bernadett zelf schildert en vertelt mij dat zij het plan heeft opgevat om bij het beeldje De Fietsles en mijn gedicht daarbij, een schilderij te maken dat het gevoel verbeeldt wat de tekst van dat gedicht bij haar oproept.

Op de tafel, waaraan wij ons zetten, staat een vaas met een bloem erin, waarvan de bleke wortels reiken in het water. Gekregen van haar dochter als symboliek voor wortelen. Deze, zegt Bernadett, wordt binnenkort geplant op Tuinwijck, waar wij een tuinhuisje hebben. Wortels hebben aarde nodig.

Hoe is zij hier terecht gekomen? Zij bracht vanuit Hongarije een bezoek aan het Alumni Bureau van de Universiteit, waar zij haar huidige partner leerde kennen, die hier al langer verbleef. Hij is hier inmiddels al negen jaar.   

Bernadett heeft in Boedapest literatuur gestudeerd en werkte eerst als journalist bij kranten, radio en televisie. Na een paar jaar ging ze bewegingswetenschappen studeren en werkte na het behalen van haar master als begeleidster en therapeut voor mensen met een beperking. Werk dat meer appelleerde aan haar drijfveer om mensen te verbinden, te stimuleren en mogelijkheden te leren ontdekken.

Na de kennismaking met haar partner hebben ze eerst lang gecorrespondeerd, tot Bernadett besloot naar Groningen te komen, mét haar dochter van zestien.

Dat was heftig. ‘Ik heb,’ zegt ze, ‘een sociaal karakter en ben op anderen gericht, en nu zat ik hier ineens alleen in de vreemde.’ Zij heeft zich meteen op onze taal gestort en die onder de knie gekregen. Zonder dat gaat het niet, zegt ze. Al snel meldde zich ze zich aan als vrijwilligster bij Galerie Noord in de Nieuwstad, waar een briefje op het raam geplakt zat, waarop een coördinator werd gevraagd. Nu doet ze al twee jaar lang de PR voor Galerie Noord. Bernadett wilde niet thuis zitten. Ze wilde ‘gewoon’ integreren en zo is ze ook binnen de Singeldorp gemeenschap beland, omdat er een flyer in de brievenbus lag en ze het initiatief om met mensen in haar buurt kennis te maken, en samen verschillende activiteiten te doen, prachtig vond.   

Om haar weg in Nederland, in deze nieuwe levensfase, beter te kunnen vinden, nam Bernadett een loopbaanadviseur in de arm en heeft dat traject recent afgesloten. Tot grote tevredenheid. Wat blijkt? Zij weet nu wat ze wil, waar haar kwaliteiten ingezet kunnen worden. De functie? Loopbaanadviseur.

Ze lacht, want heeft via Google ontdekt dat ik eveneens loopbaanadviseur ben geweest. In die functie wil ze mensen aan een bij hen passende baan helpen.

Ze verbaast zich erover, dat er zoveel ‘toevalligheden’ op haar pad komen: Hermine Hijmans en ik, als coach en loopbaanadviseur, Seerp Leistra als consul voor Hongarije en eerste violist in een groep, Cserebogár, die Hongaarse muziek brengen, een docente hier die haar Nederlands leert, maar zelf in Boedapest Hongaars had gestudeerd, enzovoort. De lijst is lang.

Twee woorden, zegt ze, spelen een bepalende rol in mijn leven: toeval en inzet. En wat is toeval?

Daarover heeft iedereen een mening. Bernadett denkt dat toeval niet bestaat. God brengt de mogelijkheden op ons pad en dan is het uiteindelijk aan ons, hoe wij daar wel of niet gebruik van maken.

Bernadett is bezig zich hier stevig te wortelen. Onlangs, in de sociëteitsvereniging de Harmonie, heeft ze meegewerkt aan een wijnproeverij, over Hongaarse wijn, aan de hand van het boek ‘Filosofie van de wijn’ van de Hongaarse schrijver en filosoof, Bela Hamvas. Bernadett had zelf de relevante citaten in het Nederlands vertaald.

Bernadett verrijkt het Singeldorp met haar persoonlijkheid, zoals komende zomer de bloem op tafel Tuinwijck.

Atze van Wieren/04-02-2020

Ook leuk om te lezen

…….. en traditiegetrouw blijven we borrelen op de eerste maandag...

Er wordt wat af gegolfd aan de singels. En dus...

Herfst is verstreken houdbaarheid, is onthechten, loslaten, is het onbestemde...

Het Singeldorp organiseert een lezing over BlueZone en Sociaal Netwerk...