Halverwege de jaren ’90 van de vorige eeuw kon het erg druk en levendig zijn op de Praediniussingel. Opvallend geklede dames flaneerden heen en weer langs de singel terwijl een stoet auto’s stapvoets langsreed. Zo nu en dan stopte er een auto en draaide de chauffeur een portierraam open om een dame aan te spreken. Na een korte woordenwisseling stapte de dame dan vaak in de auto waarna de chauffeur weg reed. Met andere woorden: de Praediniussingel was een tippelzone geworden.
Deze overlast was het resultaat van intensief overleg bewoners Noorderhaven en omgeving met gemeente: zij hadden meer dan genoeg van de tippelaars in hun wijk. De gemeente greep daar in, en zo verplaatste het probleem zich naar de Praediniussingel. Er volgde overleg van een afvaardiging van die wijk met gemeente en politie over dit probleem zonder resultaat.
In de zomer van 1995 was de situatie aan onze singel onhoudbaar geworden door deze zich langzaam voortbewegende file van auto’s, cliënten van de tippelaars. Bovendien gingen de pooiers zich gedragen als het gezag in de straat. Zij verboden ons te parkeren aan de waterkant omdat zij zicht wilden hebben op de onderhandelingen van de tippelaar met de klant. Zelfs werd er op een gegeven moment een camper aan de waterkant geparkeerd om de transacties te vergemakkelijken; wij noemden dit al gauw het wipmobiel.
Op de avond van 25 augustus 1995 werd een lading zand van ca. 20 kuub gestort naast de Museumbrug als protest tegen uit de hand gelopen straatprostitutie aan onze singel. Tussen de bomen werden protestspandoeken gehangen zoals “de baan hier vandaan”, “waarom is de politie ook niet ONZE beste vriend”.
De blokkade van de singel was een advies van de politie, die ook met de handen in het haar zat: als zij de Noorderhaven en omgeving ter wille waren dook de tippelprostitutie bij ons op en omgekeerd. Toen bij rondvraag langs de bewoners van de singel bleek dat minstens 90 % achter een blokkade stond werd een transportbedrijf benaderd voor de uitvoering hiervan. De chauffeur van de zandauto kreeg een bekeuring voor het blokkeren van de openbare weg. De boete werd naderhand weer kwijtgescholden.
Burgemeester Ouwerkerk woonde die avond een grote bijeenkomst bij. Hij liet weten de volgende ochtend, op zaterdag, een gesprek met bewoners te willen. Wij voelden ons voor het eerst serieus genomen. Ouwerkerk besloot dat de berg zand t/m 29 augustus mocht blijven liggen.
Na deze actie is het gemeentebestuur actief geworden, onze singel bleef nagenoeg vrij van straatprostitutie, maar de prostitutie verplaatste zich wel weer naar andere straten. Uiteindelijk heeft het gemeentebestuur, de coalitie van VVD, PvdA en Student en Stad, in oktober 1995 besloten tot het opzetten van een tippelzone aan de Bornholmstraat, waarbij afwerkplekken werden gerealiseerd en een huiskamerruimte, waar de tippelaars konden verblijven, met koffie, douche, en medische controle.
Sinds de tippelzone aan Bornholmstraat werd gerealiseerd nam de veiligheid voor de tippelaars zodanig toe dat er geen vrouwen meer zijn omgebracht; in de jaren daarvoor waren dat er 3. En nu is de tippelzone weer gesloten…..
Harry Maathuis en Joost van Baak
